معنی هم گروه در فرهنگ فارسی عمید

دو یا چند تن که از یک گروه و دسته باشند

معنی هم گروه در لغت نامه دهخدا

دسته جمعی. همه با هم. (یادداشت مؤلف). متفق. متحد:، برآرید لشکر، همه همگروه، سراپرده و خیمه بر سوی کوه.، فردوسی.، سواران ایران همه همگروه، رده برکشیدند در پیش کوه.، فردوسی.، نخستین به انبوه زخمی چو کوه، بباید زدن سربه سر همگروه.، فردوسی.، بگیرید ره بر بهو همگروه، مدارید از آن تخت و پیلان شکوه.، اسدی.، به نظاره گردش سپه همگروه، وی آوا درافکنده زآنسان به کوه.، اسدی.، سپهدار فرمود تا همگروه، فکندند آن میل و کندند کوه.، اسدی.، پس آنگه سپه راند بالای کوه، تنی چند با او شده همگروه.، نظامی.، بفرمود شه تا گذرگاه کوه، ببندند خزرانیان همگروه.، نظامی.، دگر ره ندید آن سخن را شکوه، به انکار خود دیدشان همگروه.، نظامی

معنی هم گروه در فرهنگ لغت هوشیار

دسته جمعی، متفق، متحد

معنی هم گروه - جستجوی لغت در جدول جو

هم گروه

فرهنگ فارسی عمید

هم گروه

لغت نامه دهخدا

هم گروه

فرهنگ لغت هوشیار

هم گروه

فرهنگ واژه فارسی سره

هم دوره

هم زمان، هم عصر، هم روزگار، معاصر

فرهنگ فارسی عمید

هم گرای

آنکه با دیگری بر یک گرایش و قصد و تمایل باشد

فرهنگ فارسی عمید

هم شیوه

(هََ شی وَ / وِ)

هم سبک. (یادداشت مؤلف). دو یا چند تن که در نوشتن، سرودن، یا در هنر خط و نقاشی و جز آن، یک شیوه دارند

لغت نامه دهخدا

هم گروهه

(هََ گُ هََ / هَِ)

هم گروه. متفق. متحد:
همه همگروهه به راه آمدند
سوی انجمن گاه شاه آمدند.
نظامی

لغت نامه دهخدا

هم قریه

(هََ قَرْ یَ / یِ)

هم ده. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

هم گوشه

(هََ شَ / شِ)

هم جنس و همسایه. (برهان) :
بپرسیدش از دوستان کهن
که بودند هم گوشه و هم سخن.
فردوسی.
گاهی به نشیبی شده همگوشۀ ماهی
گاهی به فرازی شده برتر ز دوپیکر.
ناصرخسرو.
مگر نه مقرند دیوانت یکسر
که تو خر نه همگوشۀ بومعینی.
ناصرخسرو.
جز عرصۀ بزم گهرآگین تو گردون
همگوشه کجا یافت ره کاهکشان را؟
انوری

هم جنس و همسایه. (برهان) :
بپرسیدش از دوستان کهن
که بودند هم گوشه و هم سخن.
فردوسی.
گاهی به نشیبی شده همگوشۀ ماهی
گاهی به فرازی شده برتر ز دوپیکر.
ناصرخسرو.
مگر نه مقرند دیوانْت یکسر
که تو خر نه همگوشۀ بومعینی.
ناصرخسرو.
جز عرصۀ بزم گهرآگین تو گردون
همگوشه کجا یافت ره کاهکشان را؟
انوری

لغت نامه دهخدا

ام فروه

(اُمْ مِ فَ وَ)

کنیۀ یکی از دختران امام جعفر صادق بوده است. (از ریحانه الادب ج 6 ص 230) (مجمل التواریخ و القصص ص 456)
از دختران امام موسی بن جعفر بود. (از مجمل التواریخ و القصص ص 457)

لغت نامه دهخدا

هم گوهر

(هََ گَ / گُو هََ)

هم نژاد. هم نسب. (یادداشت مؤلف) :
بزرگی است در بلخ بامی سر است
مرا نیز در تخمه هم گوهر است.
اسدی.
گرطاعتش دارد دهد بی شک بسی زین بهترش
چون داد ملک خود به تو گر نیستی هم گوهرش ؟
ناصرخسرو.
مگر آتش و شیر هم گوهرند
که از دام و دد هرچه باشد خورند؟
نظامی

لغت نامه دهخدا

هم درجه

(هََ دَ رَ جَ / جِ)

برابر. مساوی. هم پایه. (یادداشت مؤلف). هم رتبه. هم شأن

لغت نامه دهخدا

هم درود

(هََ دُ)

دو تن که یکدیگر را درود گویند. دوست.
- هم درود آمدن، یکدیگر را خوش آمد گفتن:
چو با یکدگر هم درود آمدند
به آن آب چشمه فرودآمدند.
نظامی

لغت نامه دهخدا

هم دوره

(هََ دَ / دُو رَ / رِ)

هم عصر. هم عهد. هم زمان. (یادداشت مؤلف) ، در تداول دو تن را گویندکه با هم در مدرسه یا دانشگاهی درس خوانده باشند

لغت نامه دهخدا

دم گاوه

(دُ وَ / وِ)

گاودم و تازیانه، نفیر. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

بی گروه

(گُ)

مرکّب از: بی + گروه، بی جمعیت. بی همراهان. بتنهایی:
سکندر چو بشنید شد سوی کوه
بدیدار بر تیغ شد بی گروه.
فردوسی.
رجوع به گروه شود

لغت نامه دهخدا

ام فروه

(اُمْ مُ اَ)

فاطمه یا قریبه، دختر قاسم بن محمد بن ابوبکر. از زنان امام محمد باقر و مادر جعفر صادق و زنی پرهیزکار بوده. (از ریحانه الادب ج 6 ص 230). و نیز رجوع به خیرات حسان ج 1 ص 154 و تذکرهالخواتین ص 59 شود
دختر ابی قحافه تمیمی. خواهر ابوبکر خلیفۀ اول. از زنان صحابی بوده و از وی حدیث روایت شده است. رجوع به الاصابه فی تمییز الصحابه ج 8 ص 265 شود

لغت نامه دهخدا

ام فروه

(اُمْ مِ فَ وَ)

میش. (از المرصع) (آنندراج).

لغت نامه دهخدا

هم راه

دو یا چند کس که باهم راهی را طی کنند هم سفر، متفق متحد، باتفاق (درطی طریق) : مولانا صاعد همراه جماعت مذکور آمده بود

فرهنگ لغت هوشیار